Kippenkleuren vergeleken met tomaten groentesoep…
Dat een prima vergelijking. Want is het woord ‘genetica’ al niet afschrikwekkend genoeg om gelijk te gaan roepen: ‘dàt is niks voor mij!’? Ja, en nog erger, waarom zou het je eigenlijk interesseren? Een kip is een kip en die kleur zit er toch al op. Voor de kippenliefhebbers die genoegen nemen met die kleur is dit boek helemaal niks. Voor diegenen die willen weten hoe een kip aan die kleur komt is dit boek bedoeld. Niet dat u er een betere fokker van wordt, wel weet u wat u doet.
Boeken over genetica verschijnen niet in ons kleine taalgebied. Dit boek wordt regelmatig geupdate. Genetica van de Kippenkleuren wordt bij elke nieuwe printrun bijgewerkt: laatste keer 2019 zodat het boek altijd up to date is. In Genetica van de Kippenkleuren vindt u geen facebook-wetenschap of anekdotische achtertuinconclusies. Alles in het boek heeft een wetenschappelijke grondslag.
Op het delen van kennis na, die verkregen is op basis van Genetica van de KIppenkleuren, is er niets dat niet een afgeleide is van dit voor het Nederlands taalgebied unieke boek dat inmiddels in meerdere talen verschenen is.
Voor 2020 staat gepland een kleine uitgave over de Duitse kippenkleuren aangezien er veel dieren van over de grens gehaald worden.
Deze spin-off borduurt voort op wat er in het Nederlandse boek staat met referenties naar de pagina’s welke in Duitsland net iets anders zijn.
Wilt u het enige echte ook door universiteiten gebruikte boek over kleurengenetica scrollt nu naar beneden.
Wie een boek bij mij koopt kan me altijd een mail of bericht sturen met vragen. Dat is inclusief het boek, dus voor specifieke vragen omtrent uw eigen dieren of meer uitleg of een andere uitleg, de lezers weten me te vinden.
Na al die jaren voortdurende studie weten onderzoekers van universiteiten me te vinden voor het visueel genotyperen en indelen van kippenkleuren of om nadere informatie te verstrekken met betrekking tot de verbanden die er zijn in de standaardmatige hobbykleuren. Ook voor de geschiedenis van rassen word ik geraadpleegd vanwege m’n literatuurkennis. Dit klinkt opschepperig in de Lage Landen, het is gewoon zoals het is. Lezers van mijn boeken kunnen ook gebruik maken van mijn kennis, mochten ze dat willen. Juist door de vragen die aan me gesteld worden, verdiep ik me meer en meer de juiste antwoorden te vinden. Vragen stellen draagt bij aan leren, zowel voor de lezers als voor mij.
Geschiedenis van Genetica van de Kippenkleuren
Het was in 2006 dat ik de genetica indook uit pure frustratie door de onverwachte uitkomsten in de fokkerij. Als niet-wiskundig aangelegd wezen was dit een grote stap en dankzij de hulp van enkelen die de basis onder de knie hadden was het mogelijk om er grond in te krijgen.
Alles wat ik las en leerde documenteerde ik op m’n eigenwijze manier en het resultaat is ‘Genetica van de kippenkleuren’ nadat er een didactisch systeem op was losgelaten (ik heb de lerarenopleiding gedaan in een grijs verleden). Langzaam wordt de kennis opgebouwd, op een uiterst relaxte manier en met héél veel foto’s. Eigenlijk bestaat het boek voor tweederde uit foto’s en eenderde uit tekst, dat leert makkelijker en plezieriger.
De fotobijschiften verwijzen naar de tekst dus met het bekijken van de foto’s en lezen van de bijschriften kom je al een heel eind. Voorop staat plezier in zogenaamd gortdroge stof, maar dat is het helemaal niet! Het is buitengewoon boeiend. Behept met een gemiddelde intelligentie lukt het iedereen de slag te pakken te krijgen want het is eigenlijk logisch allemaal. Het begint met paps en mams en wat volgt is een logisch gevolg van wat ze zelf bij zich hebben of zelfs laten zien. Later volgden de andere eigenschappen zoals de kammetjes, veersoorten, baarden, kuiven, pootkleuren en nog heel veel meer. Dit staat allemaal in het boek ‘Genetica van de kippenextremiteiten’, extreem want het gaat over alles wat niet in de standaardkip zit, dat is het bankivahoen. Het zijn de natuurlijke overdrijvingen, zoals pluis- en kuifkippen, of pootveer kippen, of kippen met een dubbele kam of nauwelijks een kam met een lel onder hun kin.
Alle kennis is ook toegepast in de rasboeken, die alleen in het engels verschenen zijn, domweg omdat de nederlandstalige markt te klein is er een jaar tegenaan te gooien wat zich nooit terugverdient, ondertussen gaan de lasten door. Mijn engelse boeken zijn niet ingewikkeld geschreven, een gemiddelde kennis van de taal is voldoende. En plaatjes hebben geen taal, daarvan staan er volop in. Zie voor alle engelse boeken chickencolours.com.
De kracht van het boek zit in de eenvoud. Alle kleurengenen die verantwoordelijk zijn voor de veerkleur zijn in 4 groepen ingedeeld. Elke groep wordt uitgelegd en elk gen wordt met 1/3 tekst en 2/3 foto’s uitgelegd, want een foto zegt meer dan tekst. In het begin worden wat termen verklaard die je nou eenmaal moet weten. Het niveau is voor een 13-jarige te behappen, en die is er ook daadwerkelijk op losgelaten. Ook nieuwe ontwikkelingen staan in het boek want het word ‘on demand’ digitaal geprint, dus updates zijn mogelijk bij elke nieuwe ‘doos’ boeken. Er is overigens niet veel toegevoegd sinds de eerste editie, het boek heet niet voor niets ‘de basis’.
De werking van de genen wordt uitgelegd zodat er niks onthouden hoeft te worden omdat het op begrip aankomt. Het is allemaal zò onwaarschijnlijk logisch dat het verbazingwekkend is dat ‘de genetica’ altijd zo geheimzinnig is gemaakt. Dat is nu dus afgelopen. Iederéén snapt hoe een kleur tot stand komt na het bekijken en lezen van dit boek, en velen snappen het al. Nieuwe kleuren in bestaande rassen worden het hele jaar door toegevoegd, fokkers zijn niet meer bang om kapitale blunders te begaan (jaren voor niks) want ze weten wat ze doen en ook wat ze kunnen verwachten.
Waarom een boek over een onderwerp waar je als kippenfokker dagelijks mee te maken hebt en je kunt er altijd van opaan wat anderen zeggen? Er wordt zoveel gezegd. Dat zie ik dagelijks op facebook, hoewel er onderhand heel veel mensen zijn die hun basis uit dit boek hebben. In Genetica van de Kippenkleuren staan geen verzinsels, het is allemaal bestaande kennis op basis van officiële literatuur. Als er gedachtengefietst wordt dan staat dat er duidelijk bij (porselein, nog altijd niet gedebunkt), want niet alles is onderzocht door genetici, wel veel door fokkers en als je logisch denkt, kun je heel veel verklaren.
Als je weet wat je doet, kunnen verrassingen tot een minimum beperkt worden. Ook heb je geen miskleuren meer en je kunt geld besparen in de opfok (minder dieren nodig) en ook nog leventjes sparen want de kuikens zijn beter. Verlies van type en formaat? Pak een goed type van een andere kleur (je weet ook welke kleuren je wel of beter niet kunt gebruiken) en kruis die in. De kleur krijg je toch weer terug… omdat je weet wat je doet.
Je moet je wel over een paar dingen heenzetten. Niet gelijk gaan schreeuwen dat er ‘enge tekentjes’ in het boek staan een eind verderop in het boek, vóórdat er echt even gelezen is. De tekst is geschreven in dezelfde stijl als dit stukje, spreektaal heet dat. Zo wordt de aandacht erbij gehouden, in slaap vallen is er niet bij.
Met wat uitleg snapt iedereen waarom Koekoek ‘B’ heet (‘barred’ is gestreept in het Engels). De communicatietaal in de genetica is Engels, publicaties zijn in het Engels en woorden die een weerspiegeling zijn van het effect van een gen zijn ook in het Engels. Zo is het nu eenmaal. Voor wie echt niks kan onthouden staan achterin het boek de afkortingen van de genen en wat ze doen in lijstjes, meerdere zelfs, kies welke het beste past, in het Nederlands uiteraard.
Voor de meesten van ons is Engels echter geen abracadabra, onze taal is ervan doorspekt dus die paar afkortingen kunnen er ook wel bij. Door eindeloos dingen te herhalen wat in het boek gedaan wordt, hoeft men niks te leren want het gaat zich vanzelf in het hoofd vastzetten. Een paar pagina’s terugslaan en opnieuw lezen werkt ook goed om iets te begrijpen en vervolgens naar buiten lopen en naar uw eigen kippen kijken of er iets herkenbaar is. Er staan heel veel foto’s in het boek. Geen standaardmatige foto’s maar foto’s van ‘echte’ kippen. Veel details ook die ook op een tentoonstelling of in het eigen hok wellicht nooit zijn opgevallen omdat er nooit op gelet is. Geen saai boek dus, eerder mooi om naar te kijken, de layout is professioneel en geen knip- en plakwerk. Door juist aandacht te schenken aan een mooie vormgeving, met tekst in duidelijke letters waardoor de foto’s direct bij de tekst staan (zoeken is niet nodig) en de honderden kleurenfoto’s, is kleurengenetica een feestje voor het oog.
Genetica van de kippenkleuren is een boek voor mensen die wat willen opsteken door liever foto’s te kijken dan te studeren, of juist allebei.
Vergeet alles wat de facebook-wetenschappers en zogenaamde allesweters vertellen en ga zelf denken. U zult merken dat de kennis van de zgn. kippenautoriteiten doorgaans halfbakken is, overgenomen van mij en ze stoppen een kleine waarheid in een hoop fantasieverhalen (van vroeger) om het alsnog ingewikkeld te maken waardoor u ze ‘nodig’ hebt want u snapt er nog niks van. Genetica van de Kippenkleuren is geschreven volgens een didactisch systeem om langzaam de kennis op te bouwen. Door herhaling en terugverwijzen krijgt u een kapstok waaraan u naast de theoretische kennis ook uw eigen practische kennis kunt ophangen.
Het tweede deel van het boek is het receptenboek van de kippenkleuren
Dat volgt direct op het eerste deel met alle uitleg, het is een soort samenvatting met de toepassingen in de realiteit. Het is dus hetzelfde boek, echter bestaat dat uit twee delen: het eerste deel uitleg, het tweede deel de praktijk. Van elke standaardkleur wordt het recept (dus welke genen erin zitten) gegeven en een beschrijving als dat nodig is, en natuurlijk met een foto van een haan en een hen erbij. Deze recepten hebben inmiddels hun weg gevonden naar talloze fokkers en websitemakers. Let goed op want ook hier staat wel eens een fantasie tussen om het net iets ander te maken.
Dit boek is de eerste uitgave ter wereld waarin alle variaties van de standaardkleurslagen met haan en hen in kleur zijn afgebeeld. Dit geldt voor alle talen.
Wellicht dat dit boek een nieuwe wereld opent en dat het een extra dimensie toevoegt voor diegenen die eerst zeiden: “Kleurengenetica? Dat is niks voor mij”
Het is in principe begrijpelijk voor iedereen. En als u een fokker bent, erg handig want het scheelt een hoop dieren doodmaken of afvoeren omdat ze ‘fout’ zijn. Dat scheelt toch weer een paar euros aan voer. Dus een eenmalige investering in kennis, levert op den duur winst voor u op voor de rest van uw leven, ook aan plezier.
Genetica van de Kippenkleuren
Het begon allemaal met dit eerste makkelijke genetica boek over de kippenkleuren dat voortdurend bijgewerkt wordt want printing on demand.
Inmiddels ook in het engels, italiaans, duits. Voor de Duitse uitgave ga naar www.chickencolours.com.
Zie de boekpagina over de inhoud en het systeem.
Voor iban bankbetaling stuur me een mail, dan stuur ik een tikkie/betaalverzoek.
Genetica van de Kippenkleuren
België rest van Europa:
Boek €75 + boekkarton €2, porto €12,95 altijd aangetekend
Genetica van de Kippenkleuren
Nederland:
Boek €75,-+ €2 boekkarton, + porto €4,35 brievenbuspakje Nederland
